Stofnun dr. Sigurbjörns Einarssonar stendur fyrir málþingi á Skálholtshátíð 2021 um Sigurbjörn Einarsson til að minnast þess að 110 ár eru liðin frá fæðingu hans. Málþingið ber yfirskriftina „Ljós yfir land“ eftir hirðisbréfi hans. Það verður haldið laugardaginn 17. júlí kl. 10 og lýkur með hádegisverði í Skálholtsskóla.
Dr. Sigurbjörn Einarsson fæddist 30. júní 1911 á Efri Steinsmýri í Meðallandi, Vestur Skaftafellssýslu. Foreldrar hans voru Magnús Kristinn Einar Sigurfinnsson, bóndi á Efri –Steinsmýri í Meðallandi, og Gíslrún Sigurbergsdóttir, húsfreyja.
Sigurbjörn lauk stúdentsprófi frá Menntaskólanum í Reykjavík árið 1931 og nam almenn trúarbragðavísindi, klassísk fornfræði og sögu við Uppsalaháskóla. Hann lauk þaðan prófi í grísku, fornfræðum og sögu árið 1936 og hlaut cand. fil. gráðu frá heimspekideild Stokkhólmsháskóla árið 1937. Kandídatsprófi í guðfræði lauk hann frá Háskóla Íslands árið eftir. Sigurbjörn stundaði framhaldsnám í nýja-testamentisfræðum við Uppsalaháskóla 1939, í trúfræði við Háskólann í Cambridge sumarið 1945 og framhaldsnám veturinn 1947-48, meðal annars í Basel.
Séra Sigurbjörn Einarsson var settur sóknarprestur í Breiðbólstaðarprestakalli á Skógarströnd frá 1. sept. 1938 og vígður í september sama ár. Honum var veitt Hallgrímsprestakall í janúar 1941 og þjónaði þar til 1944 þegar hann var skipaður dósent í guðfræði við Háskóla Íslands þar sem hann hafði verið settur kennari. Hann var skipaður prófessor í guðfræði 1949 og gegndi því starfi til 1959 er hann var vígður biskup Íslands. Hann þjónaði sem biskup Íslands til ársins 1981.
Er Sigurbjörn lét af embætti biskups Íslands sinnti hann margvíslegum verkefnum, kennslu og ritstörfum. Hann var meðal annars leiðbeinandi á kyrrðardögum í Skálholti frá upphafi þeirra og síðast nú í janúar 2008. Sigurbjörn Einarsson var einn afkastamesti predikari sinnar samtíðar og sinnti þeirri köllun sinni til hinstu stundar.
Sigurbjörn Einarsson gegndi fjölmörgum félags-og trúnaðarstörfum. Hann var meðal annars formaður bókagerðarinnar Lilju frá stofnun 1943 og til 1959, formaður Þjóðvarnarfélags Íslendinga 1946 – 50, formaður Skálholtsfélagins frá stofnun þess 1949. Hann sat í stjórn Hins íslenska Biblíufélags frá 1948 og var forseti þess 1959 – 81, forseti Kirkjuráðs og Kirkjuþings 1959-81 og sat í stjórn Nordiska Ekumeniska Institutet 1959 – 81. Sigurbjörn var formaður sálmabókarnefndar 1962-72, formaður þýðingarnefndar Nýja testamentisins 1962-81 og sat í nefnd á vegum Lúterska heimssambandsins um trúariðkun og trúarlíf 1964-68. Hann var formaður Listvinafélags Hallgrímskirkju 1982-87 og Skólanefndar Skálholtsskóla 1972-81.
Sigurbjörn Einarsson var kjörinn heiðursdoktor í guðfræði við Háskóla Íslands 1961 og Háskólann í Winnipeg 1975. Hann var heiðursfélagi Prestafélags Íslands 1978, Félags íslenskra rithöfunda 1981, Hins íslenska Biblíufélags 1982 og Prestafélags Suðurlands 1987.
Sigurbjörn biskup var afkastamikill á ritvellinum, bæði á sviði fræðibóka, þýðinga, trúarrita og sálma. Af fjölmörgum ritum hans má nefna Trúarbrögð mannkyns, Opinberun Jóhannesar – skýringar, ævisögu Alberts Schweitzer og kennslurit um trúarbragðasögu og trúarlífssálfræði. Hann gaf út fjölda bóka með greinum, predikunum og hugvekjum og má þar nefna bækurnar Meðan þín náð, Helgar og hátíðir, Coram Deo, Haustdreifar, Konur og Kristur, Sárið og perlan og Orð krossins við aldahvörf. Hann samdi og þýddi fjölda sálma í Sálmabók kirkjunnar.
Sigurbjörn kvæntist árið 1933 Magneu Þorkelsdóttur. Hún lést 10. apríl 2006. Börn þeirra eru: Gíslrún, kennari, Rannveig, hjúkrunarfræðingur, Þorkell, tónskáld, d. 2013, Árni Bergur, sóknarprestur, d. 2005, Einar, prófessor við HÍ, d. 2019, Karl, biskup, Björn, sóknarprestur í Danmörku, d. 2003, Gunnar, hagfræðingur, búsettur í Svíþjóð.